Bogdanka - dzień II

Tym wzrokiem porażałem rywali..., nie na wszystkich działa :-(

Dzień drugi miał się zacząć od ładnej pogody, a tu masz: deszczyk, słońce, śnieżek, słońce. Na szczęście nie padało intensywnie, więc trasa była nawet bardziej sucha niż w sobotę. Organizatorzy odcięli mało przejezdny rów z wodą, zatem było nieco przyjemniej. W niedzielę, jak pewnie pamiętacie, 10 zawodnikom przede mną miały zdefektować motocykle, a ja po świetnym wyścigu miałem zająć pierwsze miejsce. Plan udało się zrealizować w 10%. Zdefektował motocykl Piotrka Płochockiego, który przez całą godzinę wyścigu siedział mi na plecach i pewnie by mnie objechał, gdyby nie ten defekt. Pozostali dojechali do mety bez problemów, zatem zająłem 11 miejsce – w końcu dwie jedynki:-). Jedenasty na 17 startujących w tej klasie to odległa pozycja, jednak jechało mi się dobrze.


Ogladamy z Łukaszem Kurowskim występ cheerleaderek, tuż przed startem do biegu.

Przede wszystkim ustawiłem się na stracie w pierwszej linii. To nic, że pomiędzy Łukaszem Kurowskim i Pawłem Szturomskim. Ci dwaj szybko startują zatem może zabiorą mnie ze sobą, pomyślałem. Szturomski wystartował znacznie przede mną, ale Kurowski miał kłopot z szybkim uruchomieniem motocykla. Wystartował chwilkę po mnie , ale już w łuku był pod moim łokciem. Elegancko, jak to Łukasz potrafi, zacieśnił łuk i wyszedł przede mnie. Pewnie na swoje nieszczęście. Nie było już miejsca i Qurak wybrał ścieżkę przez błotko na trawniku przy asfalcie. Rozpędzone tylne koło motocykla Quraka wyprzedziło przednie i moto wyskoczyło spod Łukasza na asfalt, kręcąc bąki na otwartym gazie. Widząc to uciekłem na bok i odjąłem nieco, przejeżdżając przez to błotko. Udało mi się. Wydawało się, że Kurowski będzie się długo zbierał, ale nie. Już po minucie był koło mnie i pojechał w swej szalonej pogoni za czołówką. Trzeba przyznać, że Qurak potrafi się zmobilizować i wykorzystać swoje szoferskie talenta :-). Po około 70 minutach wyścigu, dublowali mnie pierwsi zawodnicy.


2 Paweł Szturomski

Najpierw Carlos, który wystartował naprawdę nieźle i szedł pierwszy z peletonu. Akurat dorwał mnie na prostej, gdzie była jedna dobra ścieżka. Rwałem zatem w jego kilwaterze, przyjmując na hełm i klatę wszystko spod kół Karola Kędzierskiego. Widziałem z bliska zalety hałdy węglowej. Całkiem ładne kamienie, a jak boli, gdy walą w nieosłonięte ręce… Następnym razem jak będę chciał przemalować kask, to zwrócę się do Karola o powtórkę. Ten to potrafi wypiaskować ( wykamieniować ?) hełm. W sumie powinienem zwrócić się do niego o naprawienie szkody:-), ale wówczas niczym bym się nie różnił od pieniaczy naszej, pożal się Boże, polityki. Zaś ta myśl wydaje mi się na tyle wstrętna, że powiem – kamieniuj Carlos, nie żałuj sobie:-). Chwilę po Karolu przelecieli koło mnie: Łukasz Kędzierski i Łukasz Kurowski.


111 Kurowski przed 21 Kędzierskim na trasie.

Po dżentelmeńsku, bez dotykania i piaskowania, pognali walcząc o pierwsze miejsce w klasie Senior 2. Wygrał Łukasz Kędzierski, o niecałą sekundę wyprzedzając Quraka. Na ponad 90 minut wyścigu. Oj, wygląda na to, że nie będzie miał Łukasz łatwego życia z Kurowskim. Będzie walka na każdych zawodach. Trzeci w tej klasie przyjechał Paweł Szymkowski, świetnie czujący się na rajdowej trasie XC w Bogdance. Rajdowej z charakteru, bo przeszkód typowo motocrossowych prawie nie było.


1 Karol Kędzierski

W klasie Senior 1 za Carlosem przyjechał kolejny rajdowiec – Marcin Frycz, a za nim Paweł Szturomski. Szturomski jechał z bardzo bolesną kontuzją nadgarstka, więc na pewno nie rozwinął skrzydeł, starając się oszczędzać rękę.


14 Marcin Frycz

W kolejnych zawodach mogą się nie pojawić rajdowcy, zatem układ sił może być znacząco inny. Pożyjemy, zobaczymy:-).


Po węglu jeździ się z górki i...

Biedny Kowal spędził nockę w dreszczach gorączkowych, a mimo to postanowił wystartować. Jednak po drugim kole odpuścił i słusznie. Jak się szybko jedzie, to trzeba być w 100% sprawnym, inaczej może być nieprzyjemna kara i po co to komu?


pod górkę - tutaj 3 Mirek Kowalski

W klasie Junior zawody wygrał Filip Więckowski przed Michałem Kędziorą i Jakubem Piątkiem. Warto wspomnieć, że świetnie zaprezentował się Maciek Giemza, który przesiadł się w tym roku ze swojej rajdowej pięćdziesiątki na „duży” motocykl. Drugiego dnia Giemza przegrał podium tylko o 12 sekund. Jechał skutecznie, trzymając do końca wyścigu niezłe tempo. No, no, nawet nie zauważyłem kiedy mnie wyprzedził:-).


Podium kl.Junior


Frekwencja w Mistrzostwach Polski, podobna do tej z poprzedniego sezonu i wydaje się, że taka pozostanie. Przebić się do czołówki jest bardzo trudno, a jeździć w ogonie mało kto lubi.


Na trasie - 155 Jakub Galiński

W Pucharze jest oczywiście znacznie lepiej, ale nie aż tak dobrze jak w poprzednim roku. W poszczególnych klasach wygrali zawody następujący szoferzy: Piotr Szczepanek – Junior 85; Marcin Tynowski – weteran; Łukasz Nowak – Senior 1; Mieszko Gotkowski – Senior 2; Andrzej Luberda – Junior.
Z trójmiasta przyjechali z nami na zawody jeszcze trzej koledzy: Grzegorz Zasada był 11, a Paweł Hlavaty 25 w klasie S1, natomiast Jacek Witos 17 w klasie Weteran. Miejsca niezłe, choć z pewnością poniżej możliwości tych zawodników. No cóż, pierwsze koty za płoty:-).


41 Paweł Szymkowski

Wystartowały również dwie panie. Wprawdzie jest to trochę mało aby stworzyć klasę, zatem obie dziewczyny musiały walczyć z szalonymi dawcami nerek płci męskiej. Wiadomo, nie ułatwia to życia. Kinga Gajewska zajęła w klasie Junior miejsce 24, a Zosia Radziwiłowicz – 42 w klasie Senior 1. Nic to. Ja też jeżdżę raczej na końcu stawki. Pamiętajcie dziewczyny – powiedziane jest, że ostatni będą kiedyś pierwszymi. Choć przecież wcale nie byłyście ostatnie:-).
Górnik Łęczna organizuje dobre zawody. Tak też było tym razem. Trasa ciekawa, w miarę pilnowana, praktycznie bez możliwości skracania. Na takiej trasie wyniki odzwierciedlają aktualne możliwości zawodników. Depo wygodne, choć trochę brakowało możliwości kąpieli. Gospodarze gościnni, a pogoda nie zepsuła zawodów. Nam, sportowcom zmechanizowanym, niczego więcej nie trzeba :-).


Na mokrym asfalcie nie trzeba dużo...

Co dalej? Teraz przerwa ponad miesięczna . Będziemy trzepać motogodziny i szlifować formę. Następne zawody to Mistrzostwa Europy Enduro w Kielcach i zamierzamy tam wystartować glum, glum… .